Witam, przed nami kolejna część przygód w LeTeX’u (czyt. lateszku). Dzisiaj coś dla początkujących, czyli parę słów o różnych odsłonach trybu matematycznego.
Najprostszym przykładem trybu matematycznego jest umieszczanie symboli matematycznych bądź równań bezpośrednio w treści (w środku zdania) dokumentu:
Jak widać w przestawionym poniżej kodzie potrzebnym do wygenerowania powyższego napisu tryb matematyczny wewnątrz tekstu otrzymujemy za pomocą znaków $.
To jest sobie z suma $\sum_{n=1}^{\infty}\frac{1}{x}$ - dodajemy po prostu $1+\frac{1}{2}+\frac{1}{3}\dots$, aż do $\frac{1}{\infty}$.
Ważne równania wymagają wyróżnienia, którym zazwyczaj jest umieszczenie w nowej linii:
Kod potrzebny do wygenerowania takiego dokumentu przedstawiam poniżej. Zauważ, że powyższe równanie nie zostało ponumerowane. Taki tryb matematyczny uruchamiamy podwójnym znakiem dolara: $$ (i tak samo zamykamy).
Poniższe równanie jest przykładem równania nienumerowanego: $$a=x+\frac{1}{x}+\frac{1}{x^2}+\dots$$ Widać, że jest ono bardzo ciekawe.
Często równania trzeba numerować, żeby potem móc się do nich odwołać w dokumencie:
Kod potrzebny do wygenerowania takiego dokumentu przedstawiam poniżej:
Poniższe równanie jest bardzo skomplikowane i ma swój numerek \begin{equation} 3=\frac{1}{1+\frac{1}{1+\frac{1}{1+\frac{1}{1+\frac{1}{x}}}}} \end{equation} Umiesz rozwiązać takie równanie?
Jak widać uruchomienie trybu matematycznego z numerowaniem wymaga napisania niekrótkiego kawałka kodu, więc proponuję zdefiniowanie własnego “początku” i “końca” numerowanego trybu matematycznego. Na przykład w taki sposób (kod ten należy umieścić w preambule dokumentu):
\renewcommand{\[}{\begin{equation}} \renewcommand{\]}{\end{equation}}
Teraz możemy otwierać tryb matematyczny znakami \[ i zamykać \].
Często zdarza się potrzeba zapisania układu równań. Można to zrobić na dwa sposoby:
Jak widać nasz układ równań wygląda bardziej jak cztery zupełnie sobie obce równania. Powyższy układ wygenerowałem następującym kodem:
Poniżej mamy układ równań, który jest bardzo brzydko zapisany: \[a=b\] \[a+b=d\] \[d+c+2=a\] \[c=8\] Można by go ładniej zapisać!
Można było to zrobić o wiele ładniej stosując specjalne środowisko matematyczne do układów równań:
Poniżej kod potrzebny do wygenerowania ładnego układu równań. Zwróć uwagę na celowe wyłączenie numerowania drugiego równania:
O, ten układ równań jest ładnie zapisany: \begin{eqnarray} a&=&b\\ a+b&=&d\nonumber\\ d+c+2&=&a\\ c&=&8 \end{eqnarray} Ciekawe czy da się rozwiązać?
To są właśnie cztery podstawowe typy trybów matematycznych w LaTeX’u. Warto jednak czasami popracować nad wyglądem równań. Poniżej przedstawię modyfikacje dwóch powyższych przypadków za pomocą polecenia \displaystyle:
Powyższe zdanie wygenerowałem następującym kodem (porównaj z pierwszym przykładem):
To jest sobie z suma $\displaystyle\sum_{n=1}^{\infty}\frac{1}{x}$ - dodajemy po prostu $\displaystyle1+\frac{1}{2}+\frac{1}{3}\dots$, aż do $\displaystyle\frac{1}{\infty}$.
Porównaj to równanie z trzecim przykładem. Oto kod:
Poniższe równanie jest bardzo skomplikowane, ładnie wygląda i ma swój numerek\begin{equation} \frac{1}{\displaystyle 1+\frac{1}{\displaystyle 1+\frac{1}{\displaystyle 1+ \frac{1}{\displaystyle 1+\frac{1}{x}}}}} \end{equation} Umiesz rozwiązać takie równanie?
goto
adres |
gotar:
26 Dec 2007 @ 23:58
LeTeXu (czyt. latechu), „TAKI (a nie takiE) tryb matematyczny”, a ostatni przykład nie jest równaniem 🙂
goto:
27 Dec 2007 @ 00:12
Naprawiłem swoje oczywiste błędy. Dziękuję.
Pocahontas:
28 Dec 2007 @ 13:43
to sie nazywa pozytywna motywujaca brutalna krytyka.
no prosze tego nie uczyli na pracowni komputerowej na 1 roku;)
wojteka:
8 Jul 2008 @ 12:11
A wiecie co zrobić jak się prowadzi bardzo dużo równości i w pliku wyjściowym te równości “wychodzą po za strone”? Jak zrobić żeby automatycznie przerzucały się do drugiej linijki?
magda:
13 Apr 2009 @ 21:55
Chce napisać macierz, wydaje mi się że cała procedura jest ok, tzn. w trybie mat. wstawiłam otoczenie array, dodałam pakiet array, ale wiersze piszą mi się jeden na drugim. Wydaje mi się że pakiet array jest niezainstalowany, ale nie mam go w Browse Packages i nie wiem jak go zainstalować…. Pomocy!
goto:
13 Apr 2009 @ 22:24
array to nie jest pakiet tylko otoczenie.
Polecam: http://morony.pl/?p=125
login0013:
21 Apr 2009 @ 10:59
x = 8/11 : D
magda:
24 Apr 2009 @ 21:10
Prawie wszystko jest ok, bo jak wpisze definicję funkcji dwunormowo określonej w nowym pliku, do którego dołączam conajwyżej jeden pakiet to funkcja ładnie się wypisuje, ale kiedy wpiszę ją w pliku właściwym, w którym mam już dużo więcej pakietów – wtedy kolejne warunki nakładają się na siebie. Jedyne co mi przychodzi do głowy, to że jakieś pakiety nie mogą być stosowane w jednym pliku… ale nie wiem czy idę dobrym tropem…. Oto moja preambuła:
\documentclass[12pt]{article}
\usepackage[MeX]{polski}
\usepackage[T1]{fontenc}
\usepackage{amsmath}
\usepackage{pxfonts}
\usepackage{txfonts}
\usepackage{amsfonts}
\usepackage{amssymb}
\usepackage{amscd}
\usepackage{setspace}
\newtheorem{definition}{Definicja}
\newtheorem{tw}[definition]{Twierdzenie}
\setlength{\parindent}{0mm}
\linespread{1.3}
Czy cos w niej może powodować,że funkcja wyświetla mi się błędnie?
Aleksandra:
20 May 2009 @ 20:35
Usuń z preambuły:
\usepackage{pxfonts}
\usepackage{txfonts}
i będzie chodzić
mordimerm:
23 Jan 2010 @ 23:24
W ostatnim przykładzie, żeby mianowniki i liczniki całego ułamka były takiego samego rozmiaru nie trzeba wpisywać tak skomplikowanego kodu. Wystarczy zamiast
\frac{licznik}{mianownik} wpisywać \cfrac{licznik}{mianownik}
pozdrawiam
goto:
23 Jan 2010 @ 23:26
Tak, ale z tego co wiem polecenie \cfrac wymaga stosowania dodatkowego pakietu 🙂