Halo (od greckiego hálos – tarcza słoneczna) – zjawisko optyczne zachodzące w atmosferze ziemskiej na kryształach lodu. Jest to świetlisty, biały lub zawierający kolory tęczy (wewnątrz czerwony, fioletowy na zewnątrz), pierścień widoczny wokół Słońca lub Księżyca. Część nieba wewnątrz kręgu jest wyraźnie ciemniejsza niż na zewnątrz. Zjawisko wywołane jest załamaniem na kryształach lodu i odbiciem wewnątrz kryształów lodu znajdujących się w chmurach pierzastych piętra wysokiego (cirrostratus) lub we mgle lodowej. Tak mówi wikipedia. A tak to wygląda:

Niestety to zdjęcie to ekstremalny przypadek. Uważa się nawet że jest to jedno z najbardziej spektakularnych i złożonych zdjęć halo. Połowy (a nawet większości) zjawisk widocznych na tym zdjęciu w życiu nie widziałem. Niektórych na pewno nie zobaczę, bo są ekstremalnie rzadkie. Najciekawsze jest to, że kilka zjawisk widocznych na zdjęciu (halo 22*, słońca poboczne, krąg parheliczny, górny łuk styczny i krąg okołozenitalny – które kiedy indziej opiszę czym to wszystko jest) jest bezproblemowo dostępna dla zwykłego człowieka. Ale i tak 90% ludzi nigdy tego nie widziało. Dlaczego? Po pierwsze ludzie nie patrzą (nie patrzycie…) w niebo. Popatrzcie czasami…. tych łuków to się można nieraz przestraszyć nawet. A nie są one wcale takie rzadkie. Najpospolitsze halo 22-stopniowe (czyli jasny świetlisty krąg o średnicy 22 stopni wokół słońca) to co kilka dni można zobaczyć. Nie raz utrzymuje się cały dzień.

Post ten jest takim małym wstępem. Niedługo zacznę się bardziej zagłębiać w opis zjawisk halo, mam nadzieję że kogoś do nich przekonam.

much.