Najlepsza kampania reklamowa roku!

Od samego początku (a zaczęło się już jakiś czas temu) wiedziałem o co chodzi i byłem pewien, że nie jest to przypadek.

A o co chodzi?

Z roku na rok komunia święta staje sie coraz większym marketingowym oszustwem, ale tegoroczne zagranie sieci sklepów Empik można spokojnie określić marketingowym mistrzostwem roku. Tylko bardzo naiwni uwierzą, że głośna oferta (dla niezorientowanych: empik sprzedaje prezenty komunijne, np. konsolę PS3 z papierową biblią w zestawie) Empiku jest błędem jakiegoś marketingowca czy sprzedawcy. Można śmiało powiedzieć, że człowiek, który ją wymyślił jest geniuszem swojego fachu! Opis promocji pojawił się we wszystkich liczących się telewzjach, rozgłośniach radiowych i gazetach. Nie sposób było o niej nie usłyszeć. I cała ta reklama całkowicie ZA DARMO

Smutne jest w tym wszystkim to, że wymienione media dały się na taki trik nabrać.

Chciałem przemilczeć tą “promocję”  (promocję sklepu a nie promocję na produkt), gdyż wydawało mi się sprawa przycichła sama z siebie… ALEŻ SKĄD… w sidłach Empiku dalej zaplątany jest portal tvn24.pl (czy telewizja TVN24 też to nie wiem bo nie oglądam), który dzisiaj dalej drążył tą “moralnie niepoprawną” (to nie jest moje zdanie), aczkolwiek marketingowo GENIALNĄ sprawę (link do artykułu).

goto

| Komentarze (1)

5 wishes about Gmail

Ten wpis jest w języku angielskim. Można go przeczytać tutaj.

Awaria gMail

Dzisiaj googlowi trafił się kłopot z usługą gMail. Jest niedostępna od co najmniej kilkunastu minut i nie wiadomo kiedy zostanie ponownie uruchomiona. Dla mnia gMail jest podstawowym narzędziem pracy, więc mam nadzieję, że google poradzi sobie szybko z problemami. Tak wygląda strona gMail w tej chwili:

Problemy z gMail

update 13:50


Co ciekawe poczta sama w sobie w czasie “awarii” funkcjonowała (przez protokół IMAP można było wiadomości pobierać – dochodziły również nowe wiadomości). Awaria dotyczyła jedynie interfejsu poczty. Usługi takie jak google calendar czy google talk funkcjonowały poprawnie.

| Komentarze (2)

Dokładność odczytu / zapisu pozycji GPS

Za każdym razem gdy pojawia się temat nawigacji satelitarnej mówi się o dokładności odbiorników. Osoby używające GPSów (może nie tych samochodowych, ale turystycznych i profesjonalnych) wiedzą, że dokładność odbiornika (w określaniu pozycji poziomej) wynosi w zależności od warunków (widoczność nieba, prędkość) od 20 metrów do nawet 2 metrów.

W większości odbiorników dane pomiędzy układem określającym pozycję, a układem odpowiedzialnym za prezentację danych są przesyłane w formacie NMEA. W ramach tego formatu pozycja geograficzna (długość i szerokość) przesyłane są w następujący sposób:

format pozycji gps

gdzie dd i ddd to stopnie a mm to minuty podane z dokładnością do 4 miejsc po przecinku. Jaka jest dokładność tak zapisanej pozycji? Inaczej: ile metrów ma 0,0001 minuty? Zaraz to policzymy: oddzielnie dla szerokości i długości geograficznej, gdyż jak wiadomo długość wszystkich południków jest taka sama, a równoleżników nie. 

długość geograficzna

Każdy południk ma 20 003 930 metrów długości. Południk dzielimy na 180 stopni, każdy stopień na 60 minut i każdą minutę na 10 000 kawałków. Jaka jest długość najmniejszego kawałka? Obliczenie poniżej:

długość geograficzna

Jak widać, dokładność tak zapisanej długości geograficznej wynosi 18,52 centymetra. Z jednej strony dużo, z drugiej mało.

szerokość geograficzna

Z szerokością jest trochę inaczej, ponieważ równoleżniki nie są takiej samej długości. Najdłuższym równoleżnikiem jest równik, który ma 40 075 016,686 metrów.  Aby obliczyć długość równoleżnika odpowiadającego danej szerokości geograficznej należy pomnożyć długość równika przez kosinus kąta szerokości geograficznej.  

Tak uzyskaną długość dzielimy na 360 stopni, każdy stopień na 60 minut i każdą minutę na 10 000 kawałków.  Długość najmniejszego kawałka wyliczamy według wzoru:

szerokość geograficzna

W Polsce dokładność zapisu szerokości geograficznej wynosi od 10,69 centymetra na północy do 12,17 centymetra na południu.

co dalej?

istnieją oczywiście metody określenia pozycji dokładniej niż wyliczone powyżej ograniczenia. Wymaga to jednak wielokrotnych pomiarów pozycji danego punktu i umiejętne uśrednianie pomiarów. Postaram się kiedyś przeprowadzić i opisać taki eksperyment…

| Komentarze

Jeden komputer = 4 ekrany

Może zacznę od wyjaśnienie skąd się wziął opisany poniżej pomysł oraz dlaczego został zrealizowany. Będzie to wymagać sięgnięcia do dość dalekiej historii. Był zapewne rok 2000 (mówię zapewne, bo dokładnie nie pamiętam). W moje ręce trafiła karta graficzna firmy Matrox posiadająca wyjścia na dwa monitory. Po wielu godzinach prób ze sterownikami udało mi się wtedy uruchomić obraz na obydwu ekranach: super. Monitory były kiepskie, rozdzielczości małe a sterowniki do karty powodowały błędy na widok użytkownika wchodzącego do pokoju ale nawet to nie było w stanie zepsuć korzyści płynących z dwóch monitorów. Od tej pory jestem uzależniony od pulpitu szerokiego na 2 monitory.

Obecnie sytuacja ta wygląda zupełnie inaczej: monitory są bardzo dobrej jakości (LCD oczywiście), rozdzielczości wysokie, a praktycznie każda karta graficzna do komputera stacjonarnego posiada dwa wyjścia. (w laptopach też nie ma problemu z pracą na dwóch monitorach). Systemy operacyjne Windows (od XP w górę) bezproblemowo obsługują dwa ekrany.

Wiele osób zapyta pewnie: “fajnie, ale po co?”.  Każdy (a przynajmniej większość) kto choć chwilę pracował na dwóch monitorach wie jak wielkie jest to ułatwienie.

Artykuł ten powstał dlatego, że stałem się posiadaczem nadmiarowego monitora. Stał on sobie koło biurka parę tygodni, aż postanowiłem go wykorzystać. OK, ale do mojego komputera są już podłączone dwa monitory, więc nie mam jak podłączyć trzeci? Zacząłem przesłuchiwać google. Znalazłem karty graficzne z 4 wyjściami DVI: profesjonalne – ponad 2000 zł za sztukę. Trochę zbyt dużo na taki eksperyment.

Dalsze poszukiwania doprowadziły mnie do informacji, że mogę mieć w komputerze więcej niż jedną kartę graficzną. Kiedyś nie byłoby to możliwe, gdyż płyty główne miały jedno specjalne złącze na kartę graficzną. Obecnie bardzo dużo płyt głównych ma więcej niż jedno złącze PCI Express pozwalające podłączyć więcej niż jedną kartę graficzną (do tej pory myślałem, że tylko po to, aby można było połączyć dwie karty (CrossFire, SLI) dla zwiększenia wydajności). Szybko sprawdziłem, że mój komputer ma jedno wolne złącze PCI Express.

Byłem bardzo sceptycznie nastawiony do pomysłu uruchomienia dwóch kart graficznych w jednym komputerze, ale postanowiłem spróbować. Wybrałem się do sklepu i kupiłem najtańszą kartę z dwoma wyjściami DVI (200 zł).

Po powrocie do domu umieściłem kartę w drugim slocie PCI Express, podłączyłem 3 monitor do jednego z jej wyjść i uruchomiłem komputer. Wszystko stało się automatyczne. System (Windows 2008 x64) automatycznie zainstalował sterownik do nowej karty i rozszerzył pulpit na trzeci monitor:

4 monitory w komputerze

Mój pulpit ma teraz 5008 pixeli szerokości: WYPAS 🙂

| Komentarze (11)

Małe uaktualnienie

Udało mi się wreszcie przysiąść i poprawić linki na podstronach, więc wszystkie powinny działać, dzięki czemu łatwiej wam będzie dotrzeć do ciekawych artykułów o Mathematice czy LaTeX-u. Niestety nie możemy na razie napisać nic nowego gdyż jesteśmy bardzo zaabsorbowani realizację pewnego projektu, o którym na pewno pewnego dnia opowiemy. 

Zaktualizowałem również listę opisów z pierwszej pracowni fizycznej (b) na podstronie “zasoby”. Zbliża się sezon na poszukiwanie tych opisów więc mam nadzieję że komuś się przydadzą. Ponieważ ten post nie może być taki krótki postanowiłem wkleić aktualną listę opisów poniżej. Istnieje szansa, że dzięki temu Google lepiej zaindeksuje pliki PDF.

Rachunek Błędu Pomiarowego:

Pracownia Wstępna:

Pracownia Elektroniczna:

I Pracownia Fizyczna:

| Komentarze

Joomla – Piszemy pierwszy moduł

Kiedy skrypt napotyka żądanie wyrenderowania jakiegoś modułu, wtedy za pomocą klasy JModuleHelper pobierana jest zawartość pliku modules/mod_nazwamodulu/mod_nazwamodulu.php – to tak w uproszczeniu, bo jeszcze w zależności od templatki moduł może być ubierany w jakieś divy albo tabelkę. A więc do programisty teoretycznie należy napisanie pliku mod_nazwamodulu.php. Praktycznie – też tak jest. Należy jednak pamiętać o pewnych “trendach” jakich powinno się trzymać pisząc moduły. Przez kilka następnych artykułów będziemy uczyć się właśnie tych trendów. Będziemy też powoli przyswajać budowę samej Joomli. Nie będziemy natomiast uczyć się PHP. To mam nadzieję już w jakimś stopniu jest opanowane

Po pierwsze – Plan

Musimy się najpierw zastanowić co chcemy zrobić i jakoś to rozplanować. Nasz moduł nie będzie zbyt skomplikowany. Jego działanie polegać będzie na wypisaniu na ekran “Hello world”. Całość więc zakodujemy po prostu w pliku mod_hello.php – ponieważ tak będzie nazywał się nasz komponent – mod_hello.

mod_hello

zobaczmy na poniższy kod

<?php
/**
 * Moduł mod_helloworld - stworzony na potrzeby www.morony.pl
 * autor Maciej Mucha, maciej@morony.pl
 */

defined('_JEXEC') or die('Direct Access to this
		 location is not allowed.');

echo 'Hello World!';

Jest to zwykły plik php. Wyjaśnienia wymaga linia sprawdzająca istnienie stałej ‘_JEXEC’. Jest to stała zdefiniowana w pliku index.php. Joomla cała opiera się właśnie na tym pliku. tzn wszystkie adresy naszej strony to index.php?… Nie ma więc potrzeby otwierania bezpośrednio jakiegokolwiek innego pliku (może to być nawet niebezpieczne). Sprawdzamy więc czy plik został wczytany za pomocą pliku index.php. Jeśli nie – wtedy blokujemy dostęp. tą klauzulę możemy znaleźć prakrycznie w każdym pliku php wchodzącym w skład joomli.

Kiedy jesteśmy już pewni że strona została wczytana prawidłowo przechodzimy do właściwego kodu. W tym przypadku kod nie wymaga chyba tłumaczenia 🙂

Skrypt się skończył.. A gdzie tag zamykający skrypt php? Nie jest on wymagany. A ponieważ plik który napisalismy ma być ładowany do innego pliku, wszelkie spacje czy inne białe znaki były by bardzo niepożądane, A takie zostały by wczytane gdyby wystąpiły po “?>”. Jest to praktyka przyjęta w Joomla 1.5, i będziemy ją stosować za każdym razem.

Pięknie – skrypt napisany. Ale co z tego? jak go teraz wgrać aby był dostępny z poziomu panelu administracyjnego? W Joomli służą do tego pliki instalacyjne XML.

Plik instalacyjny

nasz plik instalacyjny będzie wyglądał tak:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<install type="module" version="1.5.0">
	<name>Hello World</name>
	<author>Maciej Mucha - www.morony.pl</author>
	<creationDate>December 2008</creationDate>
	<copyright>Maciej Mucha - www.morony.pl</copyright>
	<license>http://www.gnu.org/licenses/gpl-2.0.html GNU/GPL
              </license>
	<authorEmail>maciej@morony.pl</authorEmail>
	<authorUrl>http://www.morony.pl</authorUrl>
	<version>1.5.0</version>
	<description>Moduł służący do wyświetlenia 
               informacji "Hellow World"</description>
	<files>
		<filename module="mod_hello">mod_hello.php</filename>
		<filename module="mod_hello">index.html</filename>
	</files>
</install>

O co tu chodzi? To proste, najpierw podajemy kilka informacji o sobie i o skrypcie które będą widoczne w panelu admina, oraz listę plików, które instalator przekopiuje na dysk.

Co jest ważne:

 

  • <install type=”module” version=”1.5.0″> – informacja o tym że instalujemy moduł, kompatybilny z joomlą 1.5.x i wyższe
  • <name>Hello World</name> – nazwa modułu wyswietlana w panelu administracyjnym
  • <filename module=”mod_hello”>mod_hello.php</filename> – parametr module=”mod_hello” zostanie przyjęty jako nasza nazwa modułu oraz katalog w kórym będzie dostępny moduł. Nie mylić z przyjazną nazwą wyświetlaną.
  • <?xml version=”1.0″ encoding=”utf-8″?> – ważne jest aby plik został zakodowany w kodowaniu które zadeklarowaliśmy. W przeciwnym wypadku instalator wurzuci błąd.
  • <filename module=”mod_hello”>index.html</filename> – w dobrym tonie jest, aby w każdym katalogu joomli znajdował się plik index.html o treści”<html><body bgcolor=”#ffffff”></body></html>

Instalujemy!

Aby móc przystąpić do instalacji musimy jeszcze spakować pliki (razem z plikiem instalacyjnym, który zapisujemy jao mod_hello.xml). Najlepiej do pliku mod_hello.zip. Następnie instalujemy komponent. 

1. Wybieramy instalator

 

2. Wybieramy plik i klikamy instaluj

 

3. Cieszymy się z zainstalowanego modułu.

 

Uruchamiamy moduł

1. Wybieramy moduły z menu

 

2. Tworzymy nowy moduł

 

3. Z listy wybieramy nasz moduł

 

4. Ustawiamy parametry wyświetlania modułu

 

5. Jeśli wszystko zrobiliśmy dobrze, powinniśmy zobaczyć coś takiego – działający moduł

Poprawki

To że moduł nam się zainstalował, nie znaczy jeszcze że będzie działał. Może się okazać, ze popełniliśmy jakiegoś babola i nasz moduł wywala błąd php. Nie musimy wtedy powtarzać całej procedury od początku. Wystarczy, że podmienimy odpowiedni moduł na serwerze i już (no i oczywiście potem w paczce z modułem, kiedy już będzie działał. 

Podsumowanie

Jak widać napisanie prostego modułu dla Joomli nie jest czymś szczególnie trudnym (choć nasz moduł nie robił za wiele). W następnych artykułach dowiemy się już jak napisać coś pożytecznego.

Pozdrawiam,

Much

| Komentarze (6)

Joomla – Przydatne kawałki kodu

Kiedy Piszę jakiś komponent albo moduł dla joomli są pewne partie kodu, które się często powtarzają. Postanowiłem je zebrać w jedno miejsce.

 

Blokowanie bezpośredniego dostępu do plików:

defined('_JEXEC') or die('Restricted access');

W pliku index.php zdefiniowana została stała _JEXEC – sprawdzamy czy ona istnieje, a więc czy uzytkownik załadował plik index.php

 

Blokowanie dostępu do treści niezalogowanym użytkownikom

$user =& JFactory::getUser();
if($user->guest){
	// kod dla niezalogowanego
} else {
	// kod dla zalogowanego
}

Do zmiennej $user zostaje załadowany objekt (klasy JUser) przechowujący dane a temat zalogowanego uzytkownika. Pole guest przechowuje informacje o tym czy uzytkownik jest zalogowany (boolean)

 

Informacje o zalogowanym użytkowniku

$user =& JFactory::getUser();
	$name = $user->name; // Imię
	$username = $user->username; // Nick
	$email = $user->email; // e-mail
	$id = $user->id; // unikalne ID
	$lastVisit=$user->lastvisitDate; // Data ostatniej wizyty
	$registerDate=$user->registerDate; // Data rejestracji
	$guest=$user->guest; // Czy gość (boolean)

 

Tworzenie zmiennej do wykorzystania w templatce przy wykorzystaniu modelu MVC

$zmienna='cokolwiek';
$this->AssignRef('zmienna' $zmienna);

 

Wykorzystanie zmiennej w templatce przy wykorzystaniu modelu MVC

<b><?php echo $this->zmienna; ?></b>

 

Pobranie wartości z pliku językowego

JText :: _('PLEASE LOG IN');

W odpowiednim pliku językowym zostanie znaleziona poniższa linia oraz pobrana będzie jej wartość. Jest to plik ini

PLEASE LOG IN=Proszę, zaloguj się.
Kolejne pomocne partie kodu będę dopisywł systematycznie.
Pozdrawiam,
Much

| Komentarze (1)

Joomla – Pisanie własnych modułów i komponentów

 

Kiedyś stworzenie małej strony domowej zajmowało dużo czasu.  Trzeba było zaprojektować ciekawy layout, napisać w HTMLu osobno każdą stronę. A jeśli nagle zachciało nam się dodać jedną pozycję w menu trzeba było edytować kilkanaście (kilkadziesiąt czasem) plików. Jeśli ktoś był ambitny, pisał stronę z użyciem php, co pozwalało na includowanie elementów powtarzających się na każdej stronie itp. W dalszym ciągu podmiana jakiejś treści była jednak żmudna. Czasy te minęły, gdy ludzie wymyślili systemy CMS. Jednym z najpopularniejszych i najlepszych tego typu rozwiązań jest Joomla!

Zalety Joomla:

  • Joomla jest darmowa. – Możemy ją wykorzystywać za darmo, bez ograniczeń i to nawet w komercyjnych projektach.
  • Joomla jest pisana przez ogromny zespół zapaleńców, którzy od kilku lat dopieszczają każdy szczególik kodu. Na 99%, jeśli w kodzie isntnieje jakiś babol, zostanie on znaleziony przez tych którzy naprawią ten błąd i wydadzą łatkę. Nie przez tych którzy go wykorzystają do zniszczenia strony.
  • Umożliwia bardzo proste tworzenie oraz instalowanie pobranych z internetu rozszeżeń – skórek, modułów i komponentów. 
  • Bogaty zbiór rozszeżeń oraz funkcji wbudowanych w joomle pozwala na stworzenie bardzo zaawansowanej strony internetowej.

 

Czym jest moduł a czym komponent?

Kiedy przeglądamy jakąś stronę internetową, zazwyczaj korzystamy z menu. Czyli takiej tam listy odnośników, które prowadzą nas w różne miejsca na witrynie. To gdzie się przeniesiemy po kliknięciu w link, to jest właśnie komponent. Jest to Jakaś trześć, która znajduje się w centralnym (zazwyczaj) miejscu strony. Przykładami komponentów mogą być Forum, Artykuł, sklep internetowy , Panel konfiguracji konta użytkownika, Lista najnowszych artykułów, Wyniki ankiety. 

Moduł natomiast jest mniejszym fragmentem kodu (tworzącego jakąś logiczną całość). Z których układamy wszystko znajdujące się dookoła komponentów. Np. Na górze witryny pokazuje nam się menu. Jest to własnie moduł. Modułami mogą też być: Panel logowania, Panel newslettera, Panel statystyk. 

To gdzie są wyświetlane moduły i treśc komponentu na stronie zależy od skórki. Tworząc skórkę (czego niedługą się nauczymy) definiujemy miejsca na moduły, oraz miejsce na treść komponentu – czyli miejsce gdzie będzie ładowana główna treść strony. Spójżmy na poniższy shcemat:

Na obrazku widzimy jakąś bardzo schematyczną skórkę. Na czerwono zaznaczono miejsce (najczęściej jakąś warstwę – <div>), do której jest łądowana zawartość aktualnie przeglądanego komponentu. Jeśli kliknąłeś w menu „Forum” wtedy w czerwonym polu wczyta się forum, a nie treść artykułu. Na stronie jednocześnie może być wyświetlony tylko jeden komponent.

Na niebiesko natomiast zaznaczono miesca (czyli inne warstwy HTML), do których będą ładowane moduły. Zawsze. Jeżeli miejscu każemy jakiemuś modułowi wyświetlać się w miejscu „top” wtedy za każdym razem i przy wczytaniu każdego komponentu, w miejscu „top” znajdziemy zawartość menu. (To nie jest do końca prawda. Przy tworzeniu modułu możemy zdefiniować na których stronach ma być on widoczny a na których nie. Technicznie rzecz biorąc wybieramy dla jakich pozycji menu (wszystkich menu dostępnych na witrynie) ma być widoczny dany moduł)

Twórca zdefiniował 7 miejsc na stronie, do których możemy wczytywać moduły:

 

  • Search – możemy tam wpakować moduł zarządzania użytkownikiem (wyloguj, konto, wiadomości), oraz moduł wyszukiwarki (czyli malutkie okienko z polem do wpisania słowakluczowego. Kiedy wciśniemy „szukaj” wczytana zostanie strona z komponentem „wyniki wyszukiwania” – czyli wyniki wyszukiwania wyświetlą się w czerwonym polu. Kiedy do jednego miejsca na moduły (nazwijmy to miejsce kontenerem) zostanie przypisanych kilka modułów, zostaną one wyświetlone wszystkie. Możemy za pomocą panelu administracyjnego ustawiać kolejność, a dodatkowo programista przy tworzeniu templatki ma możliwość wyboru w jaki sposób mają być wczytywane moduły (lista, każdy moduł w osobnej tabelce, czy też bez żadnego formatowania)
  • Top – Miejsce na menu. 
  • Route – Miejsce na moduł, który wyświetli aktualną pozycję użytkownika na stronie (np. www.adres.pl > forum > samochody > Tworzenie nowego wątku
  • Left, Right – obszerne miejsca na duże moduły takie jak ankieta, subskrypcja newslettera itp.
  • Footer – miejsce na stopkę. Może to być moduł „własny tekst HTML” – dzięki temu będziemy mogli łatwo zmienić treść stopki za pomocą panelu admina. Nie mielibyśmy takiej możliwości gdybyśmy zakodowali stokę bezpośrenio w skórce.
  • Info – Moduł dodatkowych informacji. Na przykład informacji o promocji.

 

Miejsca na moduły w templatce, często są napisane tak, że gdy nie ma przypisanego żadnego moduły, wtedy kontenery są nie widoczne. W powyższym przypadku na przykład gdy pozostawimy „info” puste, wtedy komponent może nam się przeciągnąć aż do „route”

Dzięki temu, możemy błyskawicznie w panelu włączać, wyłączać moduły oraz przenosić je z jednego kontenera na drugi.

Zalety płynące z tego, że piszemy w joomli

Ponieważ pliki modułów i komponentów, które piszemy są przetwarzane przez joomle, mamy dostęp do wszystkich jej klas. Np:

 

  • JUser – Pobieranie informacji o użytkownikach, tworzenie różnych poziomów dostępu do modułów i komponentów.
  • JText – Obsługa plików językowych.
  • JFactory – Np. Obsługa bazy danych Joomli.
  • JRequest – Obsługa metod GET, POST i FILE.

 

Komponent w praktyce:

 

  • Z reguły posiada swój panel administracyjny, który również możemy mu napisać. Na przykład komponent wczytujący z bazy danych dane o artystach muzycznych oraz ich albumach oraz bliźniaczy komponent w bazie danych do tworzenia nowych rekordów

 

Moduł w praktyce

 

  • Możemy zdefiniować (za pomocą pliku instalacyjnego) parametry, które będziemy ustawiać w panelu admina. Następnie możemy bardzo łatwo w kodzie modułu pobierać te ustawienia. Np. Moduł wyświetlający listę użytkowników. W zależności od parametru „wyświetlanie” (lista, tabelka, plain) moduł generuje inny kod – rekordy w postaci tabelki albo listy. Jest to najczęstrze wykorzystanie parametrów modułu.
  • Możemy utworzyć kilka egzemplarzy jakiegoś modułu. Każdy o swoich parametrach, oraz miejscu na stronie. Na przykład na wszystkich stronach po lewej moduł wyświetlający listę kategorii artykułów. A dodatkowo na jakiejś stronie wyświetlający listę trzech najbogatszych w artykuły. Praktycznie (w powiązaniu z bazą) działa to tak: 

 

Teraz kiedy już wiemy z czym będziemy mieli doczynienia możemy zacząć uczyć się pisać. Poniżej przedstawiam planowaną listę artykułów, które niedługo się ukażą.

Moduły:

 

  • Moduł „Hello world”
  • Budowa Modułów – Przypisywanie parametrów
  • JText – Tworzymy moduł z obsługą języków
  • JUser – „dostęp zablokowany, zaloguj się”
  • Korzystamy z bazy danych
  • Pożądkujemy kod
  • Moduł mod_latestnews – komentarz krok po kroku.

 

Komponenty:

 

  • Zasada działania i pierwszy komponent „Hello world”;
  • System trójwarstwowy – MVC
  • MVC – bardziej zaawansowanie
  • Komponent z panelem administracyjnym
  • Komponent w joomla + AJAX
  • JRequest – Obsługa formularzy itp
  • Dołączanie arkuszy css

 

Mam nadzieję że rozbudziłem waszą ciekawość, Zwłaszcza że w polskim internecie ciężko znaleźć cokolwiek na tamat pisania dodatków do joomli w zwartej formie. Do zobaczenia niedługo

 

| Komentarze (10)

Oferta pracy

Zaprzyjaźniona z nami firma (http://istudio.pl), którą możemy z czystym sumieniem polecać, poszukuje człowieka na stanowisko Programisty Web, szczegóły poniżej:

Oferta pracy dla Programisty Web

| Komentarze

« Nowsze wpisy - Starsze wpisy »